جمعه 3 آبان 1392
13:46
نظرات()
کامپیوتر چیست و چگونه چندکار را باهم انجام می دهد؟ در قدیم چگونه کار را باهم انجام می داد؟ - نکات مهم دایتل
کامپیوتر دستگاهی است که می تواند محاصبات منطقی را میلیون بار سریع تر از انسان انجام دهد، البته کامپیوتر واقعاً چند کار را همزمان انجام نمی دهد بلکه یک قسمت از کار یک کاربر را انجام می دهد و سپس سراغ کار بعدی می رود و در آخر دوباره به کار نخست بر می گردد و قسمتی دیگر از آن کار را انجام می دهد. ممکن است یک کامپیوتر در یک ثانیه به چندین هزار کار یک کاربر پاسخ دهد (انجمشان دهد) و بدین گونه به نظر می رسد که در یک واحد زمکانی، چندین کار را یکجا انجام می دهد. به این نوع حالت انجام کار اشتراک زمانی Time Sharing گویند که خوبی و ویژگی این نوع کار این است که کاربر می تواند پاسخ درخواست هایش را تقریباً فوری به دست آورد.
در قدیم؛ نخستین کامپیوتر ها یک درخواست را می توانستند پاسخ دهند و هرگز توانایی پاسخ به چند کار در یک زمان را نداشتند و به نوع کار Batch Processing گویند.
با گذشت زمان پس از آن که متوجه شدن به عدم استفاده کارآمد از منابع کامپیوتر، نوع پردازش کردن توسعه یافت و چندبرنامگی Multiprogramming به وجود آمد که ایده آن بوده که یک کامپیوتر امکانات خود را به چند کار به اشتراک بگذارد تا ابن ایده دلیل به وجود آمدن پردازش از نوع اشتراک زمانی در دهه 1960 میلادی شد. هرچند تا قبل از اختراع پردازش اشتراک زمانی و هنگام استفاده از پردازش Multiprogramming کاربر می بایست دسته های کارت منگنه تحویل می داده و تا ساعتها یا روزها صبر می کرده تا جواب را دریافت کند.
بیشتر بدانیم!
همونطور که گفته شد؛ یک سی پی یو (واحد مرکزی پردازش) در یک ثانیه هزاران کار رو منحصراً به چند قسمت تقسیم میکنه و پشت سر هم کار ها رو انجام میده. اینجوری شد که پدیده پردازش اشتراک زمانی به وجود اومد که به زبان ساده همون معادل کلمه چندکارگی، چند نخی یا Multi-Threading هست. اینتل که یک شرکت بزرگ در ساخت CPU هست؛ در سال 2002 میلادی ویژگی ای رو به نمایش گذاشت به نلم Hyper-Threading این ویژگی یک CPU رو به دوتا به طور مجازی تبدیل می کنه و تعداد کار های بیشتری رو می تونه واحد مرکز پردازش کامپیوتر انجام بده به اون ویژگی اَبَر چند نخی هم گفته میشه.
کامپیوتر دستگاهی است که می تواند محاصبات منطقی را میلیون بار سریع تر از انسان انجام دهد، البته کامپیوتر واقعاً چند کار را همزمان انجام نمی دهد بلکه یک قسمت از کار یک کاربر را انجام می دهد و سپس سراغ کار بعدی می رود و در آخر دوباره به کار نخست بر می گردد و قسمتی دیگر از آن کار را انجام می دهد. ممکن است یک کامپیوتر در یک ثانیه به چندین هزار کار یک کاربر پاسخ دهد (انجمشان دهد) و بدین گونه به نظر می رسد که در یک واحد زمکانی، چندین کار را یکجا انجام می دهد. به این نوع حالت انجام کار اشتراک زمانی Time Sharing گویند که خوبی و ویژگی این نوع کار این است که کاربر می تواند پاسخ درخواست هایش را تقریباً فوری به دست آورد.
در قدیم؛ نخستین کامپیوتر ها یک درخواست را می توانستند پاسخ دهند و هرگز توانایی پاسخ به چند کار در یک زمان را نداشتند و به نوع کار Batch Processing گویند.
با گذشت زمان پس از آن که متوجه شدن به عدم استفاده کارآمد از منابع کامپیوتر، نوع پردازش کردن توسعه یافت و چندبرنامگی Multiprogramming به وجود آمد که ایده آن بوده که یک کامپیوتر امکانات خود را به چند کار به اشتراک بگذارد تا ابن ایده دلیل به وجود آمدن پردازش از نوع اشتراک زمانی در دهه 1960 میلادی شد. هرچند تا قبل از اختراع پردازش اشتراک زمانی و هنگام استفاده از پردازش Multiprogramming کاربر می بایست دسته های کارت منگنه تحویل می داده و تا ساعتها یا روزها صبر می کرده تا جواب را دریافت کند.
بیشتر بدانیم!
همونطور که گفته شد؛ یک سی پی یو (واحد مرکزی پردازش) در یک ثانیه هزاران کار رو منحصراً به چند قسمت تقسیم میکنه و پشت سر هم کار ها رو انجام میده. اینجوری شد که پدیده پردازش اشتراک زمانی به وجود اومد که به زبان ساده همون معادل کلمه چندکارگی، چند نخی یا Multi-Threading هست. اینتل که یک شرکت بزرگ در ساخت CPU هست؛ در سال 2002 میلادی ویژگی ای رو به نمایش گذاشت به نلم Hyper-Threading این ویژگی یک CPU رو به دوتا به طور مجازی تبدیل می کنه و تعداد کار های بیشتری رو می تونه واحد مرکز پردازش کامپیوتر انجام بده به اون ویژگی اَبَر چند نخی هم گفته میشه.