شنبه 9 آذر 1392
14:13
نظرات()
Java برمبنای ++C نوشته شده است ویژگی هایی از چندین زبان دیگر را نیز در خود جای داده است. بهترین قابلیت جاوا قابلیت حمل آن است. بعدها به جاوا خواهیم پرداخت. اما ابتدا به بحث پیرامون ++C می نماییم.
اولین بخش یادگیری خود زبان سی پلاس پلاس است و پس از آن می بایست به رده ها و توابع پرداخت. توابع بخش بزرگی از سی پلاس پلاس را شامل می شوند و برنامه نویسان از انها برای تسریع برنامه نویسی استفاده میکنند. بسیار از این رده ها قابل خریداری هم هستند.
توابع مانع دوباره کاری خواهند شد و باید در برنامه نویسی هرچه بیشتر از دوباره کاری پرهیز کرد. اگر از رده ها و توابع ANSI C/C++ functions که استاندارد های برنامه نویسی هستند استفاده شود؛ برنامه ما استاندارد خواهد بود.
در ادامه مطلب بیشتر و روشن تر به مباحث زبانها می پردازیم.
تا به حال صد ها زبان سطح بالا ساخته شده اند که FORmula TRANslator یکی از شناخته شده هاست. این زبان که فرترن هم نامیده می شود توسط آی بی ام و در سالهای 54 تا 57 میلادی توسعه یافت و هنوز هم برای برنامه های مهندسی مورد استفاده قرار می گیرد.
COmmon Business Oriented Langauge هم که به کوبول معروف است همبرای کاربرد های تجاری که نیاز به پردازش کارآمد و مقادیر دقیق و زیاد است استفاده می شود. پاسکال نیز همزمان با زیان C برای کاربرد های اموزشی ساخته شد.
اما بیشتر زبان های یادشده ساخته یافته هستند.
در اینجا ما به عنواع زبان ها اشاره می کنیم:
جدید ترین پیشنویس ها مجاب می دارند که به جای IOSTREAM.H بنویسیم IOSTREAM اما چون کامپایلر هایی نظیر توربو سی پلاس پلاس قدیمی هستند و IOstearm.H را فقط می شناسند؛ سعی می کنیم طبق مقررات جدید ننویسیم.
چرا پیشنویس های جدید به وجود آمدند؟
اگه ما برنامه ای رو بنویسیم؛ کد آن برنامه در کامپایلر دیگر شاید کار کند شاید کار نکند، چون کامپایلر دیگر شاید ویژگی های کامپایلر ما را نداشته باشد، مثلا ++TurboC یک کتمپایلری است که فایل سرآمد IOSTREAM را نمی تواند بخواند اما GSM که کامپایلری جدیدتر است آنرا می خواند و البته فرق هایی به جز فایل های سرآمد نیز دارند.
توجه کنیم که زبان هردو کامپایلر مشترک است.
پیشنویس ها همه سازنده های کامپایلار را مجاب کرد تا از قوانین یکسانی پیروی کنند تا این مشکل پیش نیاید.
اولین بخش یادگیری خود زبان سی پلاس پلاس است و پس از آن می بایست به رده ها و توابع پرداخت. توابع بخش بزرگی از سی پلاس پلاس را شامل می شوند و برنامه نویسان از انها برای تسریع برنامه نویسی استفاده میکنند. بسیار از این رده ها قابل خریداری هم هستند.
توابع مانع دوباره کاری خواهند شد و باید در برنامه نویسی هرچه بیشتر از دوباره کاری پرهیز کرد. اگر از رده ها و توابع ANSI C/C++ functions که استاندارد های برنامه نویسی هستند استفاده شود؛ برنامه ما استاندارد خواهد بود.
در ادامه مطلب بیشتر و روشن تر به مباحث زبانها می پردازیم.
تا به حال صد ها زبان سطح بالا ساخته شده اند که FORmula TRANslator یکی از شناخته شده هاست. این زبان که فرترن هم نامیده می شود توسط آی بی ام و در سالهای 54 تا 57 میلادی توسعه یافت و هنوز هم برای برنامه های مهندسی مورد استفاده قرار می گیرد.
COmmon Business Oriented Langauge هم که به کوبول معروف است همبرای کاربرد های تجاری که نیاز به پردازش کارآمد و مقادیر دقیق و زیاد است استفاده می شود. پاسکال نیز همزمان با زیان C برای کاربرد های اموزشی ساخته شد.
اما بیشتر زبان های یادشده ساخته یافته هستند.
در اینجا ما به عنواع زبان ها اشاره می کنیم:
- ساخته نیافته: زبان هایی که تا قبل از دهه 60 میلادی ساخته شده بودند و نظم نداشتند؛ این زبانها پیچیده تر از آن بود که برنامه نویسان تصور می کردند.
- ساخته یافته: از دهه 60 به بعد پژوهشگران دریافتند که زبانی که نظم و الگوریتم داشته باشد، کار را آسانتر خواهد کرد برای همین نیز به عنوان نتیجه زبان پاسکال در 1971 به وجود آمد. سازنده این زبان پروفسور نیکلاس ویرث است. بیلز پاسکال نام یک ریاضی دان و فیلسوف قرن هفدهم بود. چون این زبان زبانی آموزشی و برای دانشگاه بود و فقدان های زیادی در صنعت تجارت و امور دولتی داشت؛ مقبولیتی خارج دانشگاه پیدا نکرد. اما دولت آمریکا برای خود این زبان را انتخاب و آنرا چنان ویرایش کرد که زبانی متفاوت از پاسکال پدید آورد و نام بانو آیدا لاولاس دختر لرد بایرون شاعر در سال 1980 پدید آمد. آیدا ویژگی چند وظیفگی را در خود داشت، یعنی اینکه می توانست چندین کار ار به صورت موازی انجام دهد (برخلاف بیشتر زبان های سطح بالای دنیا مانند سی و سی پلاس پلاس).
- شی گرا : این نوع برنامه را بعدها مورد بحث قرار خواهیم داد.
نکات برنامه نویسی در ++C :
خطوطی که با # آغاز می شوند، قبل از آنکه برنامه کامپایل (در توربو سی پلاس پلاس کنترل+اف9 کامپایل می کند) شود؛ اجرا می شوند. فایل های سرآمد برای همین از # در اول دستور خود بهره می برند، در غیر این صورت دستورات بگیر و بخوان و چاپ کن در کامپایلر بی معنا هستند.جدید ترین پیشنویس ها مجاب می دارند که به جای IOSTREAM.H بنویسیم IOSTREAM اما چون کامپایلر هایی نظیر توربو سی پلاس پلاس قدیمی هستند و IOstearm.H را فقط می شناسند؛ سعی می کنیم طبق مقررات جدید ننویسیم.
چرا پیشنویس های جدید به وجود آمدند؟
اگه ما برنامه ای رو بنویسیم؛ کد آن برنامه در کامپایلر دیگر شاید کار کند شاید کار نکند، چون کامپایلر دیگر شاید ویژگی های کامپایلر ما را نداشته باشد، مثلا ++TurboC یک کتمپایلری است که فایل سرآمد IOSTREAM را نمی تواند بخواند اما GSM که کامپایلری جدیدتر است آنرا می خواند و البته فرق هایی به جز فایل های سرآمد نیز دارند.
توجه کنیم که زبان هردو کامپایلر مشترک است.
پیشنویس ها همه سازنده های کامپایلار را مجاب کرد تا از قوانین یکسانی پیروی کنند تا این مشکل پیش نیاید.